سفارش تبلیغ
صبا ویژن

امید

صفحه خانگی پارسی یار درباره

حدیثی گوهربار از امام رضا علیه السلام

مَنْ فَعَلَ مَا لَزِمَهُ مِنْ اَمْرِ الْمُؤْمِنِینَ بَاهَی اللهُ تَعَالَی بِهِ وَ مَلائِکَتُهُ »

¯هر کس وظایف خود را نسبت به مؤمنان انجام دهد خداوند و فرشتگان به او
مباهات می کنند
¯

 

مستدرک الوسائل/ ج 2/ ص 413

در حق برادران مراعات خوش است

شب با غزل و اشک و مناجات خوش است

از سوی ملایک و خداوند کریم

بر بنده ی اینچنین مباهات خوش است

در حق برادران مراعات خوش است

شب با غزل و اشک و مناجات خوش است

 از سوی ملایک و خداوند کریم

بر بنده ی اینچنین، مباهات خوش است

 

 


امام حسن مجتبی (ع) می فرمایند:

تنها چیزى‌ که‌ در این‌ دنیاى‌ فانى‌ ، باقى‌ مى‌ماند قرآن‌ است‌ ، پس‌ قرآن‌ را پیشوا و امام‌ خود قرار دهید ، تا به‌ راه‌ راست‌ و مستقیم‌ هدایت‌ شوید .

همانا محق‌ ترین‌ مردم‌ به‌ قرآن‌ کسانى‌ هستند که‌ بدان‌ عمل‌ کنند اگر چه‌ آن‌ را حفظ نکرده‌ باشند ، و دورترین‌ افراد از قرآن‌ کسانى‌ هستند که‌ به‌ دستورات‌ آن‌ عمل‌ نکنند گرچه‌ قارى‌ و خواننده‌ آن‌ باشند .

(ارشاد القلوب‌ ، ص‌ 102)


احادیثی از امام جعفر صادق علیه السلام

امام جعفر صادق علیه السلام فرمود :

فَلا تَمُوتُنَّ اِلاُّ وَاَنتُم مُسلِموُن ( بکوشید که جز مسلمان نمیرید.)

اِنَّ شَفاعَتَنَا لاتَنالُ مَستَخِفّاَ بِالصَّلاةِ . (شفاعت ما به کسی که نماز راکوچک بشمارد نمی رسد)

مَن عَرَفَ اللهَ خافَ اللهَ و مَن خافَ اللهَ سَخَت نَفسَهُ عَنِ الدُّنیا

هر که خدا رابشناسد ترس او در دلش می افتد و هر از خدا ترسان باشد نفسش از دنیا باز می ماند. 

 (جهاد النفس، ص 83)

اِمتَحِنُوا شِیعَتَنا عِندَ ثَلاثٍ :

عِندَ مَواقیتِ الصلَواتِ کیفَ مُحافَظَتُهُم علَیها،


وعِندَ أسـرارِهِم کیفَ حِفظُهُم لَها عَن عَدُوِّنـا،

و إلى‏ أموالِهِم کیفَ مُواساتُهُم لإِخوانِهم فیها


شیعیان ما را در سه چیز بیازمایید :

در مواظـبـت بر اوقـــات نمـــازها ،


در نگهدارى اسرارشان از دشمنان ما

و در همدردى و کمک مالى به برادرانشان

(میزان الحکمه، باب صفات الشّیعه)

 


گفتگو با خدا

 

خواب دیدم در خواب با خدا گفتگویی داشتم خدا گفت پس می خواهی با من گفتگو کنی؟

گفتم اگر وقت داشته باشی خدا لبخند زد   وقت من ابدی است.چه سوالاتی در ذهن داری که میخواهی بپرسی؟

چه چیز بیشتر از همه شما را در مورد انسان متعجب می کند؟خدا پاسخ داد :این که آنها از بودن در دوران کودکی ملول می شوند و عجله دارند زودتر بزرگ شوند و بعد حسرت دوران کودکی را میخورند.

این که سلامتی شان را صرف به دست اوردن پول می کنند وبعد پولشان را صرف حفظ سلامتی می کنند .

این که با نگرانی نسبت به اینده فکر می کنند زمان حال فراموششان می شود انچنان که نه در حال زندگی می کنند و نه در اینده.

این که چنان زندگی می کنند که گویی هرگز نخواهند مرد و آنچنان میمیرند که گویی هرگز زنده نبوده اند .

خداوند دست های مرا در دست گرفت و مدتی هر دو ساکت بودیم.

بعد پرسیدم ...به عنوان خالق انسان ها می خواهید آنها چه درسهایی از زندگی بگیرند ؟

خداوند دوباره با لبخند پاسخ داد...یاد بگیرند که نمی توان دیگران را مجبور به دوست داشتن خود کرد اما می توان محبوب دیگران شد.

یاد بگیرند خوب نیست خود را با دیگران مقایسه کنند.

یاد بگیرند که ثروتمند کسی نیست که دارایی بیشتری داشته باشد بلکه کسی است که نیاز کمتری داشته باشد.

یاد بگیرند که ظرف چند ثانیه می توانیم زخمی عمیق در دل کسی که دوستشان داریم ایجاد کنیم وسال ها وقت لازم خواهد بود تا آن التیام یابد.

با بخشیدن بخشش یاد بگیرند. یاد بگیرند کسانی هستند که آنها را عمیقا دوست دارند اما بلد نیستند احساسشان را ابراز کنند.

یاد بگیرند که می شود دو نفر به یک چیز واحد نگاه کنند و آن را متفاوت ببینند.

یاد بگیرند که همیشه کافی نیست دیگران آنها را ببخشند بلکه خودشان هم باید خود را ببخشند و یاد بگیرند که من اینجا هستم تا انقضای عالم همیشه.