سفارش تبلیغ
صبا ویژن

امید

صفحه خانگی پارسی یار درباره

شعر آیت الله بهجت قبل از رحلت در مورد امام زمان عج


این همه لاف زن و مدعی اهل ظهور

پس چرا یار نیامد که نثارش باشیم؟

سال ها منتظر سیصد و اندی مرد

آن قدر مرد نبودیم که یارش باشیم

اگر آمد ، خبر رفتن ما را بدهید
به گمانم که بنا نیست کنارش باشیم


کی می آیی حضرت صاحب زمان؟

دل شود امشب شکوفا در زمین

                             می زند لبخند شادی بر زمین

                                                             آسمان دل تبسم می کند

                                                                                        روی ماهت را تجسم می کند

ای مسیح آل پیغمبر سلام

                             انتهای سوره ی کوثر سلام

                                                             ای کتاب رازهای مرتضی 

                                                                                           یادگار حضرت خیرالنسا

 

ای صفات تو صفات انبیا

                             حاصل جمع ِ تمام اولیا

                                                             ای قدمهایت صراط المستقیم 

                                                                                           حافظ آیات قرآن کریم

 

ای امام صالحان در روی خاک 

                             اکفیانی اکفیان روحی فداک 

                                                             السلام ای آفتاب پشت ابر 

                                                                                           السلام ای  اوج قله، کوه صبر

 

السلام ای آخر هر دلخوشی 

                             عاقب از غم تو ما را می کُشی

                                                             السلام ای فخر آدم در زمین 

                                                                                           یادگار حضرت روح الامین

 

تو تمام چارده نور مبین 

                             جلوه ی زیبای ربُ العالمین

                                                             تو حدیث ناب عترت در زمین 

                                                                                           زاده حیدر امیر المومنین

 

تو همان نوری که از روز ازل

                             کرد خالق روی ماهت بی بدل 

                                                             تو سرشت ناب از نسل علی 

                                                                                           نور رب در جلوه ی تو منجلی

 

عمر تو تاریخ ساز عالم است 

                             مبداء آن از رسول خاتم است 

                                                             ترسم آخر من نبینم روی تو 

                                                                                           صورت زهرائی و دلجوی تو

 

تو کجائی شیعه می خواند تو را

                             پس نمی گوئی جوابش را چرا

                                                             کی می آیی دل تمنایت کند 

                                                                                           تا که روزی بوسه بر پایت کند

 

کی می آیی عقده از دل وا کنم

                             روضه خوانی پیش تو آقا کنم

                                                             کی می آیی کربلا را تاب نیست

                                                                                           در میان خیمه دیگر آب نیست

 

 

وای بر طفل رباب و اضطراب

                             خیمه خیمه جستوی جرعه آب

                                                             آب نَبوَد تا که سیرابش کند

                                                                                     جرعه ای نوشاند و خوابش کند

 

کربلا و یک بیابان اشک و آه

                             شیرخواره در میان قتلگاه

                                                         نام تو آمد در آنجا بر زبان

                                                                            کی می آیی حضرت صاحب زمان...؟



یا صاحب الزمان بیا ...

یا صاحب الزمان !

یا صاحب الزمان !

داستان یوسف را گفتن وشنیدن به بهانه ی توست . شرمنده ایم... می دانیم گناهان ما همان چاه غیبت توست . می دانیم کوتاهیها ، نادانیها و سستیهای ما ، ستمهایی است که در حق تو کرده ایم ...

یعقوب به پسران گفت : به جستجوی یوسف برخیزید ، و ما با روسیاهی و شرمندگی ، آمده ایم تا از تو نشانی بگیریم . به ما گفته اند اگر به جستجوی تو برخیزیم ، نشانی از تو می یابیم .

اما ای فرزند احمد ! آیا راهی به سوی تو هست تا به دیدارت آییم . اگر بگویند برای یافتن تو باید بیابانها را در نوردیم ، در می نوردیم . اگر بگویند برای دیدار تو باید سر به کوه و صحرا گذاریم ، می گذاریم .

ای یوسف زهرا !

خاندان یعقوب پریشان و گرفتار بودند ، ما و خاندانمان نیز گرفتاریم ، روی پریشان ما را بنگر . چهره زردمان را ببین . به ما ترحم کن که بیچاره ایم و مضطرب

ای عزیزِ مصرِ وجود !

سراسر جهان را تیره روزی فرا گرفته است . نیازمندیم ! محتاجیم و در عین حال گناهکار ...از ما بگذر و پیمانه جانمان را از محبت پر کن .

یابن الحسن !

برادران یوسف وقتی به نزد او آمدند کالایی – هر چند اندک – آورده بودند ، سفارش نامه ای هم از یعقوب داشتند . اما ... ای آقا ! ای کریم ! ای سرور ! ما درماندگان ، دستمان خالی و رویمان سیاه است . آن کالای اندک را هم نداریم . اما... نه ، کالایی هر چند ناقابل و کم بها آورده ایم . دل شکسته داریم ... مقدورمان هم سری است که در پایت افکنیم .

ناامیدیم و به امید آمده ایم. افسرده ایم و چشم به لطف و احسان تو دوخته ایم . سفارش نامه ای هم داریم ... پهلوی شکسته مادر مظلومه ات زهرا را به شفاعت آورده ایم ...


شاید این جمعه بیاید مهدی ...

ای آنکه در پس پرده ای نهانی
آخر این پرده را برگیر
تا دلم در جستجویت واله و سرگشته نگردد
سوز و تاب دلی دردمند گواه آن است
به همانسان،چشمهای خسته از اشکهای سیل وارم.
پیش از آنکه تو را بشناسم شور وشیفتگی را نمی شناختم.
اللهم عجل لولیک الفرج.