برنامه ریزی در زندگی
•
یک از علتهای نا امیدی و یأس در زندگی نداشتن هدف می باشد چون اگر کسی در زندگی دارای هدف نباشد سرگشته و حیران خواهد بود چون داشتن هدف در زندگی باعث نظم در امور و سر وسامان گرفتن کارها می شود و وقتی که در زندگی رزمره انسان نظم و ترتیب حاکم باشد انسان کمتر دچار ناامیدی می‌شود.
پس داشتن هدف و برنامه در زندگی عامل آرامش فکر و روان و شادی در زندگی خواهد بود. در حالیکه بیشتر نا امیدیها و نگاهای تاریک و بدبینانه به زندگی در اثر نداشتن برنامه و هدف روشن در زندگی می باشد که باعث سردرگمی و افسردگی می‌شود و به ما اجازه لبخند زدن به زندگی را نمی دهد.
داشتن هدف و در راستای رسیدن به آن، داشتن برنامه صحیح در زندگی باعث سعادتمندی و نیکبختی انسان می‌شود، چرا که با ترسیم دورنمای زندگی، انسان با آرامش خاطر و خیال بهتری می تواند به زندگی خویش بپردازد و با انگیزه و پتناسیل بیشتری برای رسیدن به دورنمای ترسیم شده در زندگی به اهدافش برسد و بدترین حالت زمانیست که انسان در زندگی بلاتکلیف و سرگردان باشد و هیچ برنامه ای برای آینده خویش نداشته باشد. چون خداوند متعال همه موجودات را بر اساس هدف والائی خلق کرده است و در همین رابطه مولا امام علی علیه اسلام چنین می فرمایند که: فما خلق امرؤ عبثا; کسی بدون هدف [و بیهوده آفریده نشده است] .»
پس انسانی که بخاطر هدفی خاص آفریده شده او هم باید در زندگی هدف داشته باشد چون در این عمر چند روزه دنیا داشتن آرزوهای بلند و متعدد و رسیدن به همه انها محال و دست نیافتنی است و بدین خاطر ما باید با گزینش بهترین این آرزو و اهداف که هم سعادت اخروی ما در آن باشد و هم خیر دنیا دست بزنیم و از اجرای برنامه های محتلف و کارهای زیاد و نامربوط در زندگی پرهیز کنیم من اوما الی متفاوت خذلته الحیل :کسی که به کارهای مختلف بپردازد، نقشه ها [و پیش بینیهایش] به جایی نمی رسد .»
و اگر هم به این امر نایل بیاید کارهای مهمتری را ضایع خواهد کرد همانطوری که در کلام امیر مومنان می باشد که می فرمایند: من اشتغل بغیر المهم ضیع الاهم : کسی که به امور غیر مهم بپردازد، مسائل مهم تر را ضایع می سازد. پس بعد از هدف گذاری بایستی به امر مهمتری که باعث رسیدن به هدف می شود بپردازیم و آن چیزی نیست جز داشتن برنامه صحیح و مدون که چراغ راه ما در رسیدن به آرزو و اهدافمان خواهد شد.
چرا برای رسیدن به آرزو و اهداف خود حداکثر توانایی‌تان را با ایجاد یک نقشه راه و ترسیم دورنما و اجرای یک برنامه منظم بکار نمی گیرید؟ در حالیکه برنامه‌ای که ترسیم می شود از مجموع اهداف فعلی شما و اهدافی که بایستی در آینده آنها را دنبال کنید تشکیل می شود. و همچنین تعیین زمان مورد نیاز برای اجرائی کردن برنامه هائی که دنبال کردن آنها موجب رسیدن شما به آرزو و اهدافتان می شود.
شاید این سوال به ذهن شما خطور کندکه فایده برنامه ریزی برای رسیدن به آرزو و هدف در زندگی چیست؟من جواب این پرسش رو با طرح چند تا سوال خدمتتون عرض می کنم.
آیا شما می توانیید برنامه سفر زیارتی یا سیاحتی که برای خود و یا خانوادتون در تدارک دیده‌اید، بدون هیچ راهنما و یا کمکی به ای سفر بروید؟
آیا شما می توانید یک فن یا هنری را بدون استاد و یا راهنمای زبردست فرا بگیرید؟
و خیلی آیاهای دیگر که برای رسیدن به نتیجه مطلوب در همه این موارد نیاز به برنامه ریزی می باشد و داشتن راهنما برای رسیده به نتیجه دلخواه الزامی می باشد. خب همه این موضوعات گفته شده و نشده جزئی و قسمتی از زندگی ما آدما را تشکیل داده‌اند، آیا ما برای خود زندگی که در برگیرنده همه اینها می باشد نباید هدف گذاری و برنامه ریزی صحیح داشته باشیم؟ چون اگر زندگی دارای هدف و برنامه‌ریزی صحیح و مدون نباشد آینده ای روشنی در انتظار ما نخواهد بود و به طریق اولی به آرزو و خواسته هایمان هم نخواهیم رسید.
این مقوله یعنی داشتن هدف در زندگی و امور آن و برنامه ریزی صحیح برای رسیدن به آن هدف یا اهداف یکی از بحث های مهم علم روانشناسی می باشد که ما به اختصار در این مقاله از آن صحبت می کنیم و صحبت بیشتر در این مورد را به مقاله و نوشته دیگر واگذار می کنیم. و این را بایستی یادآور شوم که هیچ کار و اموری در زندگی بدون برنامه ریزی فعالیتی کامل نخواهد بود.
البته باید خدمتتان عرض کنم که نبایستی برای رسیدن به هدف دست به هر برنامه و وسیله‌ای بزنیم چرا که هدف باعث توجیه شدن وسیله نمی شود و در همین زمینه امام علی علیه السلام فرموده‌اند: «ما ظفر من ظفر الاثم به ، و الغالب بالشر مغلوب « کسى که گناه بر او پیروز شد، شکست مى خورد و کسى که از راه بدى بر دشمن ظفر یافت در واقع مغلوب است ».
داشتن برنامه در زندگی باعث می شود که از امور غیر مترقبه ای که باعث تغییر روند در برنامه زندگی می شود کاسته شود و با داشتن برنامه صحیح و جامعه حوادث و اتفاقات حادث شده در زندگی کمتر بتواند ما را از مسیر برنامه ریزی شده خارج سازد و یا باعث عدم موفقیت در زندگی و عقب افتادن امور روزمره زندگی شود.
پس با این تفاسیر؛ چرا شما برای زندگیتان برنامه ریزی نمی کنید؟ همین حالا دست به کار شوید و یک برنامه جامع و عملی را برای اهداف کوتاه مدت و بلند مدت زندگیتان ترسیم کنید، البته این نکته مهم و حیاتی را هم نباید از ذهن دور نگه دارید که زندگی دنیوی محل آزمایش و سنجش اعمال ماست و کارنامه قبولی یا مردودی را در دنیای دیگر خواهیم گرفت پس سعی کنیم در برنامه زندگی و روزمره‌مان اموری که باعث قبولی ما در اخرت می شود هم بگنجانیم.