امید

خدایا ...

آن زمان که دستان پر از مهرت گونه هایم را لمس میکردند ، میدانستم که جایی میان پیچ و خم جاده های زندگی ام اشک هایم سرازیر میشوند..

و تو نقاش بی نظیری بودی وقتی که لبخند را میکشیدی..

پروردگارا ..

چقـــــــدر زیبا بود آن لحظه که لب هایم برای ستایش درگاهت نقش می بستند
تا اشکهایم را به وقت روزهای سخت زندگی ام متوقف سازند..

و چشم هایم آهسته باز میشدند .. برای روزهایی که خوب می بینند .. خوب را می بینند!
و تو را خـــوب می بینند..
و پلک هایم را که محافظ چشم هایم ، همچون فرشتگانی که محافظ روح تو اند..

معبودا... 

چه لحظه شگفت انگیزی بود وقتی که قلبم ، آهنگ زندگی را با دستان هنرمندانه ات می نواخت .. و چه شعر زیبایی سرودی به نام امـــــــیـــد..
و چه بی اندازه عشق می رقصید و قتی ترس کوله بار می بست ...
و عطرخوب وعجیب تو بر دلم می نشست... ♥



بَلَى? مَنْ أَسْلَمَ وَجْهَهُ لِلَّـهِ وَهُوَ مُحْسِنٌ فَلَهُ أَجْرُهُ عِندَ رَبِّهِ وَلَا خَوْفٌ عَلَیْهِمْ وَلَا هُمْ یَحْزَنُونَ
?بقره 112)

آرى، هر کس که خود را با تمام وجود، به خدا تسلیم کند و نیکوکار باشد، پس مزد وى پیش پروردگار اوست، و بیمى بر آنان نیست، و غمگین نخواهند شد.